Een weekje rondreizen - Une semaine parti

Namasté, allereerst alsnog de beste wensen !!

Eergisteren is Grace vertrokken naar Nederland en de twee weken met onze zoon Youandi en "zijn" Monique zijn ook al weer om. Het was een gezellige tijd waarin we veel gedaan hebben en dat is ook de rede dat onze vorige verslag alweer twee weken geleden is. Een heel uitgebreid verslag van alles gaan we hier niet doen. We hebben ook minder foto's gemaakt omdat we sommige dingen al eerder hadden gezien of gedaan. Maar we zijn natuurlijk wel heeel benieuwd naar de (professionele) foto's van Monique!

De eerste nacht hadden we Youandi en Monique in een luxe hotel vlakbij het onze ondergebracht zodat ze rustig van de reis konden bijkomen. De dag erna hebben ze hun intrek genomen in ons sobere hotel. De eerste paar dagen zijn we in Kathmandu gebleven om niet met oud & nieuw de halve dag in de bus te zitten. En op 2 januari zijn we dus 's ochtends vroeg vertrokken naar de jungle in Chitwan. Dit keer drie nachten en vier dagen omdat we ons vorig verblijf te kort vonden. De accommodatie in het Eden Resort was eenvoudiger dan van ons vorige verblijf, maar de excursies waren prima! En omdat we een dag meer de tijd hadden, hebben we een jeep-safari gedaan en een bezoek gebracht aan de olifanten fokkerij. De jongste olifantjes waren één jaar oud en grappig om een tijd naar te kijken.

Van Chitwan zijn we de vierde dag na het ontbijt naar Lumbini, de geboorteplaats van Boeddha, vertrokken. Er was ons verteld dat we de laatste negentien kilometer moesten overstappen. Echter de bus dropte ons na zes uur ergens waar alleen fietstaxi's stonden, die beweerden dat ze ons voor 100 roepies in twintig minuten naar Lumbini konden brengen. Was het dan toch dichter bij dan we dachten? Daarop heb ik de Lama van het klooster waar we kamers hadden geboekt, gebeld, die zei dat het ruim twintig kilometer was. Een fietstaxi was dus geen optie; de zon scheen niet en er stond een fris windje en we hadden geen zin anderhalf uur of langer onderweg te zijn. Aan de overkant stond een politieagent aan wie ik ging vragen waar de bus naar Lumbini kwam of waar we een taxi konden vinden. Een taxi vond oom agent te duur, dus vond hij voor ons een jeep die ons een kilometer verder bij "het busstation naar Lumbini" kon afzetten. Een blik aan de achterkant van de jeep deed ons van gedachten veranderen. De jeep zat al zo vol, dat er twee personen aan de achterkant van de jeep hingen. Die ene kilometer gingen we wel lopen. Echter aan de overkant van het kruispunt kwam iemand naar ons toe die vroeg of we een taxi naar Lumbini zochten. Zijn mini-busje stond aan de overkant en de prijs was zeer redelijk, dus zijn we snel ingestapt. Grace was al een dag eerder in het klooster aangekomen. Zij had geen zin om een tweede keer de jungle in te gaan. Ze nam ons mee naar een hotel-restaurant, waar we ons konden opwarmen met een kopje thee en wat snacks. 's Avonds vonden we een klein restaurantje waar we in een soort achterkamer heerlijk hebben gegeten.
De volgende ochtend stond een bezoek aan het Lumbinipark op de agenda; het park is zeer uitgestrekt en allerlei landen hebben er tempels gebouwd of zijn er nog mee bezig. Met twee riksja's werden we langs alle tempels gebracht, waarvan we slechts een stuk of vijf van binnen hebben bekeken.

Van het park gingen we meteen terug naar het klooster waar we de nacht hadden doorgebracht, want daar stond onze taxi naar Pokhara al te wachten. Zoals meestal duurde de reis over de slingerweggetjes en langs de ravijnen, langer dan gepland en nNa zeven uur kwamen we in Pokhara aan. Het Fuji Guest House in de wijk Lakeside was een goed en vertrouwd adres. En gelukkig waren er nog drie kamers vrij. Als kers op de taart was er héét water; iets wat we de afgelopen dagen hadden moeten ontberen. De dagen in Pokhara hadden we mooi weer en we brachten dan ook veel tijd door op terrasjes of door de winkelstraat slenteren. Naast een boottochtje op het meer, zijn we dag gaan wandelen. Met een jeep werden we naar Hemja gebracht. Te voet verder naar Astam op 1500m hoogte, de woonplaats van onze gids Ganga. Dat was een hele klim, maar na anderhalf uur werden we beloond met een kopje thee op het terras voor de woning van Ganga. Zijn vrouw maakte voor ons het typisch Nepalese gerecht Dahl Bat. Alle ingrediënten (inclusief de rijst) kwamen van hun boerderij. Ondanks de lichte mist was het uitzicht geweldig. Annapurna Zuid was goed te zien en ook de Fishtail kwam even voor ons uit de wolken. Na het eten weer zo'n tweeënhalf uur gelopen naar Dhampus. Dit maal weinig klimmen, weinig dalen voor Nepalese begrippen, was dit een vlak stuk, maar tot de schrik van Patricia waren er toch een paar flinke stukken met trappen. Dit bracht allerlei (minder prettige) herinneringen naar boven van onze twee eerdere wandelingen, maar ze heeft zich er goed doorheen geslagen en achteraf viel het mee. Van Dhampus een uurtje bergafwaarts (wederom met trappen) naar de geasfalteerde weg waar de jeep ons opwachtte en naar Sarangkot reed om daar de zonsondergang te zien en foto's te maken. Helaas was het mistig, dus geen foto's van de ondergaande zon op de bergketen.

De laatste etappe naar Kathmandu hebben we gevlogen. We waren het zat uuuuren in de bus te zitten en vooral voor Monique en Youandi die maar twee weken vakantie hadden, wilde we weer zo'n lange reisdag besparen. In 25 minuten was de afstand overbrugd, waar we anders acht à negen uur over zouden doen. Zelfs vanuit het vliegtuig konden we de bergen niet goed zien. Slechts de toppen kwamen boven het wolkendeken uit. Wel een mooi gezicht overigens.

----------------------------------------------------------------------------------

Bonjour à tous,

Pas de nouvelles bonnes nouvelles, tout va bien ici, le temps commence a se réchauffer et les nuits deviennent douces.

Entre temps Youandi et Monique sont avec nous et repartent aujourd'hui même. Ils ne sont restés que 15 jours, cela passe vite, donc nous avons visité sur Kathmandu, puis sommes partis 1 semaine à l'intérieur des terres, faire un safari, cette fois-ci les chambres étaient moindres, les repas toujours les même mais les activités très bien. Bien évidement nous sommes remontés sur un éléphant, avons visités la nurserie avec 2 petits éléphanteaux d'un an. Puis un soir en plein froid dehors, avons vu des danses Népalaises éffectuées par de jeunes garcons, c'était très sympa. Nous étions au moins 30, parmi nous la pluspart étaient des jeunes filles, ce qui rendit la dernière danse très animée, car tout le monde pouvait y participer, et on vit les garcons du groupe des danseurs changés de place en fonction de la jeune fille qu'il trouvait mignone. A la fin ces jeunes partirent prendre le thé pour se réchauffer et peut être plus, mais ca je ne sais pas car nous pârtimes nous coucher.
Après 4 jours nous partions pour Lumbini, l'endroit où Bouddha est né. Un voyage de 6 heures en bus toujours sur des routes cahoteuses, donc fatiguantes.Le bus s'arrête à 20 km de Lumbini, nous trouvons un taxi pour le monastère où nous dormons et nous retrouvons Grace qui était arrivée le jour précédent. Il y a du brouillard épais et il fait froid. Nous sortons dinner et rentrons vite tous nous coucher.Vu que le temps reste froid et dans le brouillard nous décidons de repartir vite pour Pokhara. Donc la visite en pouspous sera raccourcie. Nous partons en taxi pour 7 heures de route avec Ram le taxi chauffeur. Voyage encore très fatiguant ce qui nous encourage tous de decider de prendre l'avion pour rentrer à Kathmandu. Arrivés nous connaissons bien sur un bon hôtel et aussi de bons restaurants donc c'est pratique. Le temps est beau, et décidons de faire une journée de ballade aux alentours avec un guide. Une jolie ballade pas trop dure, comparée avec celle de l'Annapurna, seulement Monique a les talons presque en sang le soir en rentrant. Lendemain, les boutiques, ballade en bâteau et les cafés resto. Le voyage en avion est agréable jusqu'au moment du dernier virage avant d'atterrir qui fut un peu brusque à mon goût. Le voyage ne dura que 25mn. Cette fois-ci Meen nous attendait avec 2 voitures et son frère, vu que nous étions 5 p avec bagages.
Le lendemain Grace repartait, nous l'accompagnons à l'Aéroport.
Hier nous mangions chez Meen qui nous avais préparé de délicieux plats fait maison, suivit par des gâteaux que nous avions achetés et faisions des jeux ensembles.
Sur ce bien du plaisir de lecture. Patricia et Wilko