Taranaki - Reisverslag uit New Plymouth, Nieuw Zeeland van Patricia & Wilko - WaarBenJij.nu Taranaki - Reisverslag uit New Plymouth, Nieuw Zeeland van Patricia & Wilko - WaarBenJij.nu

Taranaki

Door: Wilko

Blijf op de hoogte en volg Patricia & Wilko

08 April 2013 | Nieuw Zeeland, New Plymouth

Gidday,

Nadat we 's ochtends vroeg zijn overgevaren van Picton naar Wellington, hebben we de dag doorgebracht in Wellington. Eerst langs het vliegveld, wat omgedoopt is naar "Middle of Middle Earth" om de enorme Gollum te bekijken, die in de hal hangt. In de sfeer van "the Lord of the Rings" blijvend, zijn we vervolgens naar de Weta Cave gegaan. Alle kostuums, attributen en wapens zijn door Weta Studio gemaakt, alsmede de special effects. De filmindustrie in Wellington is zo groot geworden, dat er ook wel gesproken wordt over Wellywood.

Van Wellington naar New Plymouth heeft André bijna aan één stuk doorgereden. Na ruim zeven weken onderweg en de thuishaven zo dichtbij, wilden we het liefst dezelfde dag nog thuis zijn.
Manita en André wonen aan de rand van de stad op een heuvel, uitkijkend op alleen groen. Heuvelafwaarts via de siertuin, een randje bos en een weiland kom je bij het beekje, waarachter weer bos ligt. Aan het begin van de oprijlaan is een weiland waar drie geitjes lopen. Het was me al opgevallen dat er in Nieuw Zeeland veel ruimte is, maar én in de stad wonen én toch buiten wonen, is een combinatie die je in Nederland niet snel zal aantreffen.
Zien hoe Manita en André wonen en leven, kennismaken met vrienden en buren waarvan ik voorheen alleen de naam wel eens gehoord had, was een leuke afwisseling na het rondreizen. We zijn veel thuis geweest; hebben ook het één en ander om het huis geklust en getuinierd. Veel grond om het huis betekend ook veel werk!

New Plymouth ligt in het district Taranaki, genoemd naar de vulkaan, de op één na hoogste berg van het noordereiland. Het weer en de weersvoorspellingen waren helaas te wisselvallig om naar de top van Mount Taranaki te lopen. Achteraf zijn er een paar dagen geweest dat het mogelijk was geweest, maar het kan heel gevaarlijk zijn op Mount Taranaki als het weer opeens omslaat. Wandelend voorbij de Pouakai Hut, was Taranaki goed zichtbaar toen de wolken optrokken bij onze aankomst op de bergrug. Later hebben André en ik aan de noordkant van Mount Taranaki het Veronica Circuit gelopen. De wind was dusdanig snijdend dat het niet verantwoord was geweest hogerop te gaan zonder goede uitrusting, als we dat überhaupt gewild hadden.

Een stukje noordelijk van New Plymouth liggen de White Cliffs. Heuveltje op, heuveltje af, over het boerenland en langs de route die is vrijgemaakt voor de gasleiding, die het noorden van het land van aardgas voorziet en tenslotte via een voormalige veetunnel zijn we op het vulkanische, zwarte strand gekomen. De gehele terugweg konden we over het strand slenteren. Witte rotswanden, waar duidelijk de verschillende lagen, je de oudheid doen beseffen zoals de kringen van een boom. Sommige lagen, harder dan anderen, worden sneller uitgesleten door water en wind. Eb en vloed hebben ook duidelijk hun sporen nagelaten op de rotsen op het strand. Al met al een heel mooi en bijzonder stuk strand!

De dag voor ons vertrek, kregen we een mailtje van de bieb dat het boek wat ik gereserveerd had, opgehaald kon worden: "A leaf in the wind", de autobiografie van Adrian Feldman (Lama Thupten Gyatso), de Lama van onze retraite in Kopan. Dit boek is niet meer leverbaar, dus ik ben heel blij het op deze manier toch te kunnen lezen.

Het weer is de twee weken in New Plymouth over het algemeen beter geweest dan de weersvoorspellingen en na deze periode waren de voorspellingen nog steeds matig, maar voor onze eerste stop bij de kalksteengrotten, hadden we geen mooi weer nodig, dus besloten we om op 8 april weer met de camper verder naar het noorden te gaan.

Liefs, Wilko

-----------------------------------------------------------------------------------------

Coucou,

Avaient pris le ferry de Picton à Wellington au petit matin, notre premier arrêt était à l’aéroport (aujourd’hui portant le nom "Middle of Middle Earth"), pour voire le Gollum géant dans la halle centrale. Restant dans l'ambiance du "Seigneur des Anneaux" nous visitons Weta Cave. Toutes les costumes, accessoires et armes sont fabriqués par Weta Studios, ainsi les effets spéciaux. L'industrie du cinéma à Wellington est devenu tellement important, qu'on parle de Wellywood.

Entre Wellington et New Plymouth André ne s'arrête pour ainsi dire presque pas. Après plus de sept semaines et sur le chemin pour la maison, nous préférons rentrer le jour même.
Manita et André habitent sur une colline à l'extrémité de la ville, mais on se croit à la campagne. Devant chez eux il y a leur petit jardin, une bande forestière et après un pré jusqu'au ruisseau. Il y a un autre pré avec leurs trois chèvres.
Voire comment ils habitent et vivent et rencontrer les voisins et amis, que je connaissais vaguement du nom, c’était bien pour changer après tous ces voyages. Nous restons beaucoup à la maison. Notre rythme de vie ralenti, nous bricolons un peu autour de la maison; avoir des terrains, c'est du bulot!

La région s’appelle Taranaki, nommé auprès le volcan, qui est la deuxième plus haute montagne de 'île du nord. Hélas nous n'avons pas pu monter jusqu'au sommet car les prévisions météorologiques ne le permettraient pas. Le monté peut être très dangereux quand le temps change rapidement. Nous nous sommes promené jusqu'après le refuge de Pouakai et nous avons eu des vues de prêt quand les nuages se levaient en arrivant sur la crête. Plus tard André et moi faisons une deuxième balade sur le flanc nord de Taranaki Montagne, "le circuit Veronica". Le vent était tellement glacial et coupant, que nous ne pouvons pas aller plus haute sans équipement, même si on avait voulu.

Au nord de New Plymouth se trouvent les Falaises Blanches. Montant et descendant par des champs et par le passage faites pour le tuyaux de gaz qui alimente le nord du pays, nous passons par une tunnel à l'origine creusé pour le bétail, avant d'arriver sur la plage noire. Les falaises blanches font contraste forte avec le sable volcanique. On voit les couches différents dans ce mur clair, témoignant du temps passé; un peu comme les anneaux d'un arbre. Certains couches sont plus dur que d'autres et on voit l'usage du temps par l'eau et le vent. Les mers hautes et basses ont aussi laissé leurs traces sur es rocher sur la plage. C'est vraiment joli comme morceau de la côte.

Le jours avant notre départ il y a un mail prévenant que le livre j'avais réservé à la bibliothèque était retourné: "A leaf in the wind", l'autobiographie d'Adrian Feldman (Lama Thupten Gyatso), qui était notre Lama à la retraite de Monastère de Kopan. Ce livre n'est plus imprimé, donc j'étais très content pour l'occasion de lire ce livre quand même.

Après deux semaines à New Plymouth nous partons avec le camping-car au nord malgré les prévisions météo moyennes. Pour notre premier destination, les caves dans les roches calquer, nous n'avons pas besoin du beau temps.

Bisous, Wilko

  • 16 April 2013 - 12:11

    Arielle:

    Ces paysages sont beaux à couper le souffle. Les pieds de hobbit beaucoup moins...

  • 19 April 2013 - 10:55

    Christine:

    coucou Willko....ca me fait toujours plaisir de te lire en Francais.....bisous

  • 20 April 2013 - 16:09

    Nynoshca:

    Hi Wilko,

    Fijn om weer van je te horen. Zo te zien, 'the place to be' voor filmliefhebbers, maar aan de landschap te zien, ook voor mensen die willen mediteren, enough space.
    Veel liefs,

    Nynoshca.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Patricia & Wilko

Onze TAT-relatie (Travelling-Apart-Together)

Actief sinds 18 Sept. 2012
Verslag gelezen: 172
Totaal aantal bezoekers 18993

Voorgaande reizen:

28 September 2012 - 16 Augustus 2013

Nepal

30 April 2013 - 23 Mei 2013

Malaysia

23 Februari 2013 - 13 Mei 2013

India

31 Januari 2013 - 30 April 2013

Nieuw Zeeland

Landen bezocht: